Docenten Nederlands 15-18

Introductie

Ilja Leonard Pfeijffer (Rijswijk, 1968) heeft gymnasium gedaan en daarna in Leiden klassieke talen gestudeerd. Hij heeft er vervolgens jaren als onderzoeker en docent Oudgrieks gewerkt, en is gepromoveerd op de klassieke dichter Pindarus. In 1987 debuteerde hij als dichter, in 2002 verscheen zijn eerste roman. Geruchtmakend was Het grote baggerboek (2004), dat ook genomineerd werd voor grote literaire prijzen. Zowel voor zijn poëzie als zijn proza heeft Pfeijffer door de jaren heen verschillende prijzen ontvangen.
Sinds 2007 woont en werkt Pfeijffer een groot deel van het jaar in het Italiaanse Genua. Over het leven in die stad gaat de bekroonde roman La Superba (2013); maar Pfeijffer beperkt zich daarbij niet tot het verhaal van de Nederlandse immigrant die hij zelf is, hij vertelt ook het verhaal van de vluchtelingen die hun heil in Europa zoeken. In het verlengde van deze roman schrijft hij het pamfletGelukszoekers (2015); de opbrengst daarvan gaat naar een organisatie die vluchtelingen aan het werk wil helpen. Zijn bundel Idyllen (2015) behandelt de vluchtelingenproblematiek opnieuw, in poëzie; hij krijgt er drie literaire prijzen voor. In 2016 verschijnt Brieven uit Genua, als non-fictieve(?) tegenhanger van La Superba. In 2017 zendt de VPRO de driedelige documentaireserie 'Via Genua' uit, die Pfeijffer heeft gemaakt samen met onderzoeksjournalist Ralf Groothuizen; zie vpro.nl. In hetzelfde jaar publiceert Pfeijffer een nieuwe roman: Peachez, een romance (op deze site als TIP op N4).   
Pfeijffer schrijft verder onder andere columns (voor nrc.next), songteksten en theaterstukken. In 2017 maakt hij een nieuwe theaterbewerking van Het achterhuis van Anne Frank: 'Achter het huis'; vanaf november 2017 in het theater.

Inhoud  

De Nederlandse schrijver Ilja (of Leonardo of Giulia) woont in Genua. Hij wil er inspiratie opdoen voor een nieuwe roman over de (discriminatie van) Afrikaanse immigranten en begeeft zich daarom onder de Genuezen. Hij ontmoet allerlei bijzondere mensen, zoals de Marokkaanse werkloze ingenieur Rashid. De Schotse immigrant Don verklaart – in het eerste intermezzo – zijn grote liefde voor Genua. De Senegalees Djiby vertelt in het tweede intermezzo over de barre omstandigheden waaronder Afrikanen proberen Europa te bereiken.
Het mooiste meisje van Genua uit de Bar met de Spiegels brengt Ilja ertoe de lof te bezingen van de Italiaanse vrouw. Allerhande types kruisen zijn pad: de oudere 'dame' Monia, de Scandinavische theaterproducent Walter, de slinkse onroerend goedverkoper Pierluigi Parodi en diens vader, en de travestiet Ornella. Hun geschiedenissen leveren de ingrediënten voor dit verhaal over (de zelfkant van) Genua. 

'Deze roman is een monument voor een stad zoals er maar één is: Genua, La Superba (de hoogmoedige).
En meer nog dan een roman over een schokkend echte en labyrintische stad, is het een liefdesverhaal dat tragisch eindigt.
En meer nog dan een stadsroman en een liefdesroman is La Superba een boek dat de fantasie van een beter leven elders onderzoekt, vertelt en ontrafelt en laat het zien hoe mensen - van gerenommeerde schrijvers en verlopen heren van stand tot arme Senegalese sloebers en flanerende hoeren - op verschillende manieren verdwalen in die fantasie.
En meer nog dan over de stad, de liefde en het lot van de zoekende mens gaat deze grandioze meerstemmige roman over het schrijven van een grandioze meerstemmige roman.'
[flaptekst] 

Moeilijkheid

Dit boek is bont en overweldigend. Het verhaal 'op zich' is niet vreselijk ingewikkeld, maar de manier waarop de schrijver steeds aan het dollen is met de lezer vraagt van de laatste een zekere ervarenheid en souplesse. De lezer die zich openstelt voor een literair avontuur zal wat beleven! Het boek is vooral geschikt voor ambitieuze, intelligente lezers. Voor de N4-lezer is het wel hard werken.