Docenten Nederlands 12-15

Introductie

Wolfsroedel is de tweede roman van Floortje Zwigtman (pseudoniem van Andrea Oostdijk), die vooral bekend is geworden door haar jeugdtrilogie De groene bloem (Schijnbewegingen, Tegenspel en Spiegeljongen). Thema's die je in vrijwel alle werken van Zwigtman aantreft, zijn vrijheid en de verantwoordelijkheid om zelf te bepalen hoe je leeft. Sommige personages eisen het recht op om te zijn wie ze willen zijn, terwijl anderen, zoals in Wolfsroedel, buigen voor de groepsnorm. En allemaal betalen ze een prijs voor hun keuze.

De meningen van beroepslezers over dit laatste boek zijn verdeeld: Wolfsroedel is bekroond met de Gouden Uil en de Zilveren zoen, maar sommige recensenten maken bezwaar tegen de (extreme) wreedheden die in de roman beschreven worden. Ook over de opbouw is men het niet eens: volgens Marieke Henselmans (de Volkskrant) is die nodeloos ingewikkeld; Lieke van Duin vindt de roman 'uitstekend geschreven, actueel, origineel van opzet en buitengewoon rijk aan ideeën'.

De citaten zijn afkomstig uit:
Lieke van Duin, in: Literatuur zonder leeftijd, jaargang 17 (2003)
Marieke Henselmans, 'Wolfsroedel is een boek dat geen hoop biedt', in: de Volkskrant, 15 augustus 2002

Inhoud

Leeswaarschuwing: de onderstaande tekst bevat details over het verhaal en de afloop die je leesplezier kunnen bederven.

Er zijn twee verhaallijnen. Het eerste verhaal speelt zich af in het Roemenië van de negentiende eeuw, het andere op dezelfde plek, maar dan vier eeuwen eerder.
De vrienden Vulpe, Alexandru en Ion zijn boerenzonen. Ze moeten hard werken op het land van hun vaders. Als ze het op een dag zat zijn, sluiten ze zich aan bij de roversbende van Vulpes oudere broer, Lupu. De bende vindt een onderkomen op het mysterieuze eiland Snagov, dat slechts bewoond wordt door een kluizenaar, een schaapherder en een oud vrouwtje. Al gauw treedt er een scheiding op tussen de bendeleden, veroorzaakt door de jaloerse Vulpe die zijn oudere broer steeds meer gaat haten. Hij richt zijn eigen bende op en zijn acties worden steeds gewelddadiger. Alexandru probeert zich van het geweld te distantiëren; Ion wordt zich er steeds meer van bewust dat het geweld hem trekt en merkt dat 'het kwaad' ook in hem huist - ondanks zijn verlangen een goed mens te zijn.
De bendes van Vulpe en Lupu worden gesteund door respectievelijk de schaapherder en de kluizenaar. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij de dolende geesten zijn van de rivaliserende broers Vlad en Radu Tepes die in de vijftiende eeuw leefden.
De poging van Lupu om vrede te sluiten met zijn broer resulteert in de dood van beiden. Alexandru en Ion keren terug naar hun dorp, maar gaan de rest van hun leven gebukt onder wat ze gezien en meegemaakt hebben. Alexandru keert op latere leeftijd terug naar Snagov om daar als monnik te leven. Ion bezoekt hem op zijn sterfbed en vertelt daarna zijn zoon Vilcu over alles wat hij in zijn jeugd heeft meegemaakt. Vilcu stelt het hele verhaal op schrift.

Moeilijkheid

Wolfsroedel is een dik en moeilijk boek, zelfs voor N3+-lezers. Het verhaal zit ingewikkeld in elkaar, er komen veel namen en plaatsen in voor, het perspectief wisselt voortdurend. Daardoor loopt de lezer het gevaar door de bomen het bos niet meer te zien. Wolfsroedel is bij uitstek geschikt voor de ervaren én ambitieuze N3+-lezer, maar kan ook een good read zijn voor N3-lezers die houden van dikke en spannende historische romans en niet in verwarring raken door magische elementen.

Voor een volledige didactische en letterkundige analyse klik je hier.